Andrzej Zborowski
Urodzony w Łęgu Tarnowskim przeniósł się z rodzicami na Śląsk, gdzie odbył całą swą edukację: matura w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Smolenia w Bytomiu, następnie Średnia Szkoła Muzyczna Braci Szafranków w Rybniku (w klasie śpiewu prof. Magdaleny Kosko). Studia na Wydziale Wokalnym w klasie prof. Ireny Lewińskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (dyplom w 1966 r.).
Już w czasie studiów zaczął aktywnie uczestniczyć w życiu muzycznym, występując jako solista-śpiewak, a nieco później także jako prelegent. Bezpośrednio po ukończeniu studiów przez dwa lata był solistą Zespołu Madrygalistów Capellae Bydgostiensis Pro Musica Antiqua Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy
Brał udział w licznych festiwalach, m.in. w takich jak: Musica Antiqua Europae Orientalis w Bydgoszczy, Wratislavia Cantans, dwukrotnie Internazionales Jugend-Festspieltreffen w Bayreuth, Dni Kultury Polskiej w Kolonii, Festiwal Moniuszkowski w Kudowie-Zdroju, Kołobrzeskie Wieczory Kameralne, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Międzynarodowy Festiwal Organowy w Koszalinie.
W roku 1974 związał się z Filharmonią Koszalińską i nadal z nią stale współpracuje, jednocześnie gościnnie prowadzi koncerty w wielu instytucjach muzycznych kraju.
W latach 1980-90 prowadził cykl radiowych audycji umuzykalniających w programie ogólnopolskim.
Od przejścia na śpiewaczą emeryturę zajmuje się już wyłącznie słowem mówionym na koncertach, komentując ich repertuar,
a przede wszystkim wprowadza w świat muzyki coraz to nowe roczniki młodzieży szkolnej w cyklach programowanych przez siebie
koncertów umuzykalniających. Chętnie wykonuje partię narratora w bajce muzycznej „Piotruś
i wilk” Sergiusza Prokofiewa.
Jest miłośnikiem opery i jej propagatorem.
Z licznych otrzymanych nagród i wyróżnień najwyżej ceni sobie Złotą Odznakę SPAM oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.